While most passive or “dead” galaxies we see today have had fairly passive lives, distant passive galaxies in the early universe may have had a more active path to passivity. Detailed studies of nearby quiescent galaxies have revealed they follow a simple evolutionary track: a burst of star formation early on in their life followed by a quiet existence with low rates of star formation. In contrast, recent discoveries have uncovered a new population of quiescent galaxies that get quenched faster and earlier on than should be possible if following this simple evolutionary track (for example, the distant quiescent galaxies covered in this astrobite and that astrobite). The existence of so many quiescent galaxies so early on in the universe is a problem for galaxy evolution models, and the intense starburst phase and rapid suppression of star formation has been difficult to reproduce with cosmological simulations.

Μία από τις μεγαλύτερες εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble που έγιναν ποτέ από έναν πλήρη γαλαξία αποκαλύφθηκε σε συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια.Το τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια εμφάνιση αστρικού φωτός, λαμπερού αερίου και σκοτεινά σύννεφα διαστρικής σκόνης σε αυτήν την εικόνα 4 ποδιών επί 8 ποδιών του σπειροειδούς γαλαξία NGC 1300. Ο NGC 1300 θεωρείται πρωτότυπος των σπειροειδών γαλαξιών. Οι σπειροειδείς σπείρες διαφέρουν από τους κανονικούς σπειροειδείς γαλαξίες στο ότι οι βραχίονες του γαλαξία δεν περιστρέφονται μέχρι το κέντρο, αλλά συνδέονται με τα δύο άκρα μιας ευθείας ράβδου αστεριών που περιέχει τον πυρήνα στο κέντρο του.
Πίστωση: NASA, ESA και η ομάδα Hubble Heritage (STScI/AURA)