Χωρίς τον Θεό δεν υπάρχει ζωή.

Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, και κυρίως τον άνθρωπο, διακινδυνεύοντας.
Και εγώ, βλέποντας τον ερχομό του Χριστού στη γη, στοχάζομαι και τη θεία αυτή διακινδύνευση στα προσιτά σε μένα όρια…
Ο καθένας από μας είναι ελεύθερος να συμφωνήσει με τον Θεό, να ενωθεί μαζί Του
με την αγάπη, ή βεβαίως να Τον απορρίψει και αφελώς να στραφεί σε αναζητήσεις άλλης ζωής:
«Αφελώς», διότι έξω από τη Θεϊκή Αρχή δεν υπάρχει ζωή.
Συνεπώς, στην ελευθερία του ανθρώπου έγκειται η τραγικότητα όλης της ιστορίας του κόσμου.
Και ο Θεός αναμφίβολα προείδε την Τραγωδία αυτή, τη μελέτησε μέσα στην Αιωνιότητά Του…
Ο Θεός, «ο πανταχού Ών και τα πάντα πληρών»
μας περιβάλλει, όπου και αν είμαστε.
Αγαπητικά μας αναζητεί, μας καλεί κοντά Του, μακροθυμεί, αναμένει …
Ουδέποτε εκβιάζει την ελευθερία μας·
μας τιμά σαν να είμαστε ίσοι με Αυτόν.
Σε κάθε περίπτωση συμπεριφέρεται μαζί μας
ως με ίσους Του, και τίποτε άλλο δεν περιμένει από μας, παρά μόνο να μας δει σε όλα όμοιους
με Αυτόν …
Εγώ έτσι εννοώ την αποκάλυψη εν Χριστώ,
ο Οποίος και ως Άνθρωπος κάθισε στα δεξιά του Πατρός.
 
Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ
 
Πηγή