Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως, Κυριακη πριν από το χαρμόσυνο γεγονός της ελεύσεως στον κόσμο του Μεσσίου και Λυτρωτού του, και ο ιερός ευαγγελιστής Ματθαίος περιγράφει όλη την αλυσίδα των ανθρωπων από τον Αδάμ μέχρι τον Ιωσήφ που περιμεναν τη γέννησή Του. Περιγράφει όλη αυτη την αλυσίδα η οποία συνέδεε τον παλαιό Αδάμ με τον νέο, το πλάσμα με τον Δημιουργό του, αυτόν που εξέπεσε διά της παρακοής και αυτόν που θα τον επανέφερε εκεί από όπου εξέπεσε, τον Υιό του Θεού που θα αποκαταστούσε τον πεπτωκότα Αδάμ στη θέση του υιού του Θεού και κληρονόμου της βασιλείας του.
Και δεν περιορίζεται μόνο σ᾽ αυτήν αλλά περιγράφει με σαφήνεια την κατά τους προφήτες αποστολή του Χριστού στον κόσμο. Δεν έρχεται ο Χριστός, όπως περίμεναν κάποιοι, για να αναλάβει κοσμική εξουσία. Δεν έρχεται για να ελευθερώσει τους Ιουδαίους από την κυριαρχία των Ρωμαίων. Αποστολή του είναι η εκπλήρωση του σχεδίου της θείας οικονομίας και όχι η εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων ή των προσδοκιών ενός και μονο λαού, έστω και αν αυτος είναι ο ηγαπημένος του.
Ο Χριστός ερχεται ως άνθρωπος στη γη για να σώσει «τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτού». Και λαός αυτού είναι όλο το ανθρώπινο γένος. Είναι όλοι εκείνοι που θα θελήσουν να τον δεχθούν ως σωτήρα και λυτρωτή τους και να απολαύσουν τη λυτρωση από τις αμαρτίες που τους προσφέρει.
Η σωτηρία όμως δεν είναι υποχρεωτική· δεν είναι εκβιαστική. Χαρίζεται από τον Χριστό στον καθε άνθρωπο, αρκεί ο άνθρωπος να τοποθετηθεί θετικά απέναντί του. Γι᾽ αυτό και η στάση των ανθρωπων έναντι του Χριστού ποικίλλει, όχι μόνο τότε αλλά και σημερα.
Άλλοι ακολουθούν τους ποιμένες που με απλότητα και αφελοτητα ψυχής δέχονται το σωτήριο μήνυμα του Θεανθρώπου. Είναι εκείνοι που έχουν καθαρά τα μάτια της ψυχής τους και μπορούν να διακρίνουν το συντελούμενο θαύμα. Είναι εκείνοι που έχουν ανοικτα τα αυτιά τους και δεν επηρεάζονται από τους θορύβους και τις κραυγές του κοσμουν ώστε μπορούν να ακούσουν το ύμνο των αγγέλων που αναγγέλουν το χαρμόσυνο γεγονος.
Άλλοι πάλι ακολουθούν τους μάγους, οι οποίοι μέσα από τη μελέτη της επιστήμης τους και τη σπουδή του κόσμου ανακαλυπτουν τον Μεσσία Χριστο. Είναι εκείνοι στους οποίους, χάρη στην αγαθη και απροκατάληπτη διάθεσή τους, ο Χριστός αποκαλύπτει το φως του. Είναι εκείνοι που τολμούν να υποβληθούν στον κόπο μιας μακρας αναζητήσεως για να τον βρούν. Ειναι εκείνοι οι οποίοι και όταν ακόμη χάνουν πρόσκαιρα το φως που τους οδηγεί, δεν απελπιζονται και δεν απογοητεύονται, αλλά επιμένουν. Είναι εκείνοι που καταθέτουν στα ποδια του με ευγνωμοσυνη και σεβασμό τα δώρα της ψυχής τους.
Άλλοι πάλι ακολουθούν, αδελφοί μου, δυστυχώς τον δρόμο του Ηρώδη. Αντιμετωπίζουν τον Χριστό ανταγωνιστικά και εχθρικά. Πιστεύουν ότι δεν ήρθε για να τους λυτρώσει από τα δεσμά της αμαρτίας, αλλά δήθεν για να τους δεσμεύσει στους δικούς κανόνες και νόμους. Πιστεύουν ότι δεν έχουν καμία ανάγκη από την παρουσία του στη ζωή τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον εξαφανίσουν από αυτήν και αν είναι δυνατόν και από τον κόσμο. Και έτσι όχι μόνο οι ίδιοι χάνουν την ευκαιρία της σωτηρίας και της απαλλαγής από την αμαρτία, αλλά δυστυχώς παρασύρουν και άλλους στον αδιέξοδο δρόμο που επιλέγουν.
Όμως, αδελφοί μου, ο κάθε ένας από εμάς είναι ελεύθερος να κρατήσει απέναντι στον Χριστό τη στάση που επιθυμεί. Είναι ελεύθερος να επιλέξει τη σωτηρία ή να μείνει μακριά από την αγάπη Εκείνου που ήρθε στον κόσμο ως ταπεινό βρέφος για να «σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτού».
Οι ημέρες αυτές που μας προετοιμάζουν και μας οδηγούν στη μεγάλη εορτή της θείας ενανθρωπήσεως, μας προσφέρουν την ευκαιρία να ελέγξουμε και πάλι με ειλικρίνεια τη στάση μας απέναντι στον Χριστό. Να ελέγξουμε κατά πόσον δεχόμαστε και αξιοποιούμε τη σωτηρία που μας χαρίζει. Κατά πόσον τον αναζητούμε με πόθο και τον πλησιάζουμε με αγάπη, όπως οι ποιμένες και όπως οι μάγοι. Ας ελέγξουμε τον εαυτό μας και ας διορθώσουμε, όσο έχουμε καιρό, τη στάση μας, για να απολαύσουμε και εμείς τη σωτηρία που μας προσφέρει ο Χριστός. Αμήν.
