Μια ιστοσελίδα για το Περιβάλλον, τις καιρικές συνθήκες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, με ψήγματα Ορθόδοξης Παράδοσης

Ψήγματα Ορθόδοξης Παράδοσης

Από τότε ήρξατο ο Ιησούς κηρύσσειν και λέγειν· μετανοείτε· ήγγικεν γαρ η βασιλεία του Θεού
(Ματθ. 4,17)
 
Αλήθεια, ρωτά ο Πασκάλ, αν ο άνθρωπος δεν πλάστηκε για το Θεό τότε γιατί δεν είναι ευτυχισμένος μακριά απ’ Αυτόν;
Ακριβώς γιατί πλάστηκε για το Θεό! Για την αιωνιότητα, την αθανασία, την πέραν του τάφου ζωή. Γι’ αυτό πουθενά αλλού δεν ικανοποιείται.

«Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια, γιατί ο υπερήφανος ισχυρίζεται ότι θα γνωρίσει τα πάντα με τον νου και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι’ αυτόν, επειδή ο Θεός γνωρίζεται μόνον με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος αποκαλύπτεται στις ταπεινές ψυχές. Σ’ αυτές δείχνει ο Κύριος τα Έργα Του, που είναι ακατάληπτα για τον νου μας».  (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)

Χριστούγεννα με ή χωρίς Χριστό;

 

Σύμπασα η ανθρωπότητα θα εορτάσει και εφέτος το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Θεού. Την κατά σάρκα Γέννηση του Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου Χριστού, ο Οποίος καταδέχτηκε να απεκδυθεί την άφατη μεγαλοπρέπειά Του και δόξα Του, να ενδυθεί την ταπεινή ανθρώπινη φύση, ώστε να είναι η σωτηρία του κόσμου πραγματική. Ενδύθηκε την πτωτική μας φύση, ενώθηκε μαζί μας για να μπορέσει, μέσω αυτής της ενότητας, να μας σώσει. Δεν είναι η σωτηρία μας κάποιο αφηρημένο λεκτικό σχήμα, μια θεωρία, μια ιδεολογία, ένας φιλοσοφικός στοχασμός, αλλά μια απτή πραγματικότητα. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, ενώθηκε μαζί μας για να ενωθούμε μαζί Του. Μέσα από το μυστήριο της αυτής της ενώσεως διοχετεύτηκε η θεότητα στην ανθρωπότητα. Μέσω του Χριστού μπορούμε να μετέχουμε στη θεότητα.

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι το κυριαρχούν θείο Πρόσωπο της μεγάλης εορτής. Αυτόν ανυμνούμε και ευχαριστούμε οι πιστοί για την υπέρτατη ευεργεσία Του προς το ανθρώπινο γένος και ολόκληρη τη δημιουργία. Η αγία μας Εκκλησία ετοίμασε μια υπέροχη πνευματική πανδαισία, να μπορούμε να βιώνουμε με το μεγαλύτεροι δυνατό τρόπο το μεγάλο αυτό γεγονός. Οι άγιοι και θεοφόροι Πατέρες στόλισαν τη μεγάλη εορτή με λόγους και υμνολογικά κείμενα άφθαστης αξίας. Συμμετέχοντες συνειδητά στις ιερές ακολουθίες των Χριστουγέννων και των άλλων εορτών Αγίου Δωδεκαημέρου, απολαμβάνουμε τον πλούτο της χάριτος του Θεού, την οποία λαμβάνουμε μέσα στην Εκκλησία. Γεμίζει η ολόκληρη η ύπαρξή μας από υπερκόσμια αγαλλίαση, συνειδητοποιώντας το μέγεθος της αγάπης του Θεού για το ανθρώπινο γένος και το κάθε πρόσωπο χωριστά, καθ ότι δεν βρισκόμαστε πια εγκαταλειμμένοι στη δίνη του πλάνου μας και χειρίστου εχθρού μας διαβόλου, ο οποίος πασχίζει για την καταστροφή μας, αλλά είμαστε παραδομένοι στην δωρεά της χάριτος του Θεού, του ουράνιου Πατέρα μας, ο Οποίος, μας αγαπά τόσο πολύ ώστε δε λυπήθηκε το Υιό Του το Μονογενή, δίνοντάς Τον ως σωτήρα και λυτρωτή μας.

Δεν χαιρόμαστε μόνο οι άνθρωποι, αλλά και ολόκληρη η δημιουργία. Εορτάζουν στον ουρανό οι αγγελικές νοερές δυνάμεις, διότι η θεία Ενανθρώπηση αποτελεί την απαρχή της νίκης του Θεού κατά του διαβόλου, την κατάλυση του δαιμονικού του βασιλείου, την έξωσή του από την θεοδημιούργητη κτίση. Εορτάζει επίσης η άλογη και άψυχη πλάση, διότι η σάρκωση του Θεού σήμανε και τη δική της απελευθέρωση από τη δουλεία της αμαρτίας, η οποία επήλθε από την πτώση του ανθρώπου και η οποία αποζητά τη δική της απολύτρωση.

Όλα λοιπόν εορτάζουν αυτή την αγία ημέρα, τα ουράνια, τα επίγεια και τα καταχθόνια, τα έμψυχα και τα άψυχα, ολόκληρος ο κόσμος, ο ορατός και ο αόρατος, την αναδημιουργία του. Καθότι εν τω Χριστώ συντελέστηκε η ανακεφαλαίωση της δημιουργίας και η απελευθέρωση από τη δουλεία της αμαρτίας και τη νομοτέλεια της φθοράς και του θανάτου.



Θλιβερή εξαίρεση αποτελεί η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, οι οποίοι εορτάζουν τα δικά τους «Χριστούγεννα», από τα οποία λείπει ο μεγάλος πρωταγωνιστής της εορτής, ο Χριστός! Ο άνθρωπος, το έλλογο και εκλεκτότερο ον, χάρις του οποίου έγινε η Ενανθρώπηση του Θεού, έστρεψε το πρόσωπό του από Αυτόν. Τον εξέβαλε από τη ζωή του. Αυτό φαίνεται καθαρά αυτές τις γιορτινές ημέρες. Ολόκληρος ο πλανήτης θα φορέσει τα γιορτινά του. Εκτός από τις χριστιανικές χώρες, θα εορτάσουν και χώρες μη χριστιανικές. Εκατομμύρια στολίδια, χριστουγεννιάτικα δένδρα, φάτνες, λαμπιόνια θα στολίσουν δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, τα οποία κατασκευάστηκαν (κατά κανόνα) από χέρια μη χριστιανικά, όπως κινέζων, μπακλαντέζων και ινδών. Θα στολιστούν οι βιτρίνες των καταστημάτων για να κάνουν πιο δελεαστικά τα προϊόντα τους. Τα κέντρα διασκεδάσεως και οι λέσχες θα ετοιμαστούν για να προσφέρουν λαμπρό και πλουσιοπάροχο «ρεβεγιόν» στους αδηφάγους πελάτες τους. Τηλεοπτικές διαφημίσεις θα κάνουν δελεαστικές προτάσεις, εορταστικών αγορών. Τα ταξιδιωτικά γραφεία θα διοργανώσουν κοντινές ή μακρινές, σε εξωτικά μέρη, εκδρομές για όσους «έχουν τον τρόπο», για να «ξεδώσουν».

Τη γαλήνια μορφή του μειλίχιου Χριστού θα πάρει το αστείο ξωτικό, το οποίο του έδωσαν το όνομα του Αγίου Βασιλείου (στη Δύση του Αγίου Νικολάου). Αυτός ο χαζοχαρούμενος «άγιος» κυριαρχεί όλες αυτές τις γιορτινές ημέρες, για να προωθείται η καταναλωτική μανία και να σκεπάζει την εικόνα του δι’ ημάς Ενανθρωπήσαντος Θεού.



Αυτές οι ημέρες θα είναι εξουθενωτικές για τους πολλούς. Θα τους κυριεύσει η καταναλωτική μανία. Θα σπεύσουν να κάνουν τα ψώνια τους εν μέσω συνωστισμού και άγχους. Οι νοικοκυρές θα δεινοπαθήσουν στις κουζίνες για να ετοιμάσουν το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το οποίο πρέπει να είναι πλούσιο, αντάξιο της μεγάλης εορτής, όπως και τα λογίς γλυκίσματα, τα οποία είναι απαραίτητα να συνοδεύσουν το χριστουγεννιάτικο φαγοπότι. Όλα θα πρέπει να είναι έτοιμα, πλούσια και λαμπερά, για να δώσουν χαρά και να «ξεχωρίσουν τη μέρα». Τη χαρά θα συμπληρώσουν οι επισκέψεις συγγενών και φίλων, με τους οποίους ανταλλάξουν ευχές, για «χρόνια πολλά», τα οποία θα χαρίζουν υλική ευδαιμονία.

Για πνευματική όμως προετοιμασία, νηστεία, εξομολόγηση, θεία κοινωνία, περίσκεψη, φιλανθρωπία, ούτε λόγος. Ποιος έχει χρόνο για τέτοιες «λεπτομέρειες»; Φυσικά ούτε λόγος και για εκκλησιασμό την μεγάλη κυριώνυμη ημέρα των Χριστουγέννων. Το «ρεβεγιόν» θα κρατήσει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και μετά από ένα βαρύ και πλούσιο δείπνο χρειάζεται χαλάρωση και αδιατάραχτος βαθύς και πολύωρος ύπνος!

Στην αποχριστιανισμένη Ευρώπη, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Για να μη θιχτούν οι ορδές των αλλοθρήσκων και κυρίως των μουσουλμάνων προσφύγων και μεταναστών (νομίμων και παρανόμων), φρόντισαν κάποιοι να απαλείψουν το χριστιανικό περιεχόμενο των Χριστουγέννων. Στη Γερμανία αφαίρεσαν από τους δημόσιους στολισμούς κάθε τι που θα δίνει μονομερή θρησκευτικό «χρώμα» στις εορτές, για την αποφυγή προκλήσεως των φανατικών μουσουλμάνων, οι οποίοι ερεθίζονται από τη θέα των χριστιανικών συμβόλων! Στο Βέλγιο αφαίρεσαν το σταυρό από το καπέλο του «Σάντα Κλάους»! Στην Αγγλία πρόσθεσαν στους στολισμούς των δρόμων θρησκευτικά σύμβολα όλων των θρησκειών για να μη θεωρείται η εορτή των Χριστουγέννων κτήμα καμιάς θρησκείας! Προτεστάντες πάστορες καλούν και αλλόθρησκους στους ναούς τους να συμπροσευχηθούν στο νεογέννητο Χριστό, που δεν πιστεύουν!

Όψιμοι λάτρεις των αρχαίων ξεχασμένων εδώ και αιώνες παγανιστών θρησκευμάτων, μη μπορώντας να απαγκιστρωθούν από την αίγλη των Χριστουγέννων, δημιούργησαν τα δικά τους «Χριστούγεννα». Αντικατέστησαν τη Γέννηση του Χριστού με την ανάμνηση «γέννησης» ανύπαρκτων μυθικών «θεοτήτων», όπως οι έλληνες «αρχαιολάτρες» τα «Ηλιούγεννα», δηλαδή τη «γέννηση» του ηλιακού δίσκου κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο! Οι παγανιστές της Ευρώπης θα μεταβούν στο μεγαλιθικό μνημείο Στόουνχεντς στην Αγγλία, για να εορτάσουν τη «γέννηση» του ήλιου! Δεν τους ταιριάζει η λατρεία του Δημιουργού του κτιστού ηλίου, αλλά η λατρεία του δημιουργήματος!

Ο μεγάλος απών από τη μεγάλη και λαμπρή εορτή είναι ο Χριστός! Αυτός, που με την θαυμαστή Του Ενανθρώπηση σημάδεψε ανεξίτηλα την ανθρώπινη ιστορία, χωρίζοντας την σε δύο μέρη, Στην προ της Γεννήσεώς Του εποχή και στην μετά τη Γέννησή Του! Απών από τους εορτασμούς της Γεννήσεώς Του! Προκλητική περιθωριοποίησή Του από τη ζωή μας! Του δείχνουμε με τον πλέον σαφή τρόπο ότι δεν Τον χρειαζόμαστε πια, δεν Τον έχουμε ανάγκη. Δεν έχουμε ανάγκη από σωτήρα και σωτηρία. Δεν μας απασχολεί τι θα γίνει όταν πεθάνουμε, όπου κατά πάσα πιθανότητα, όπως πιστεύουμε, εκμηδενιζόμαστε. Μας απασχολεί το πως θα απολαύσουμε τη ζωή μας. Σύνθημά μας το αρχαιοελληνικό σύνθημα των ηδονιστών: «φάγωμεν, πίωμεν, αύριο γαρ αποθνήσκομεν»! Μέλημά μας το πως θα ευχαριστήσουμε τη σάρκα μας, διότι μόνο αυτή αναγνωρίζουμε ως τη μόνη πραγματικότητα του εαυτού μας!

Αλλά ο Χριστός δεν είναι πραγματικά απών. Είναι αιωνίως παρών, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, διότι είναι ο δημιουργός του χώρου και του χρόνου και ο κύριος της ιστορίας. Είναι παρών και παραστέκει πλάι μας, γεμάτος θλίψη για το κατάντημά μας, διότι μας εξαγόρασε από τη δουλεία της αμαρτίας και τον όλεθρο του θανάτου δια του τιμίου αίματός Του. Δεν μας εξαναγκάζει να Τον δεχτούμε, διότι έτσι θα κατέλυε την ελευθερία μας, η οποία συνιστά και την ουσία μας ως ανθρώπων. Μας καλεί μυστικά, μέσω της Εκκλησίας Του, των αγίων Γραφών και των ιερών υμνογραφιών να ξυπνήσουμε από το θανατερό ύπνο μας. Να εγερθούμε από την νωθρότητά μας. Να αποκολληθούμε από τα γήινα και φθαρτά πράγματα, τα οποία μας δίνουν την ψευδαίσθηση της ευδαιμονίας και να επιζητήσουμε τα πνευματικά και άφθαρτα, τα οποία θα μας οδηγήσουν στην σωτηρία και την όντως ευδαιμονία. Ο Χριστός δεν είναι μακριά μας, μπορούμε να Τον δούμε, αν καθαρίσουμε και διώξουμε από τα πνευματικά μας μάτια την αχλή της αμαρτίας. Μπορούμε να Τον ακούσουμε αν κλείσουμε τα αφτιά μας στις πλάνες σειρήνες του κόσμου και συντονιστούμε στη δική Του σωτήρια συχνότητα, που είναι το γλυκό Του κάλεσμα για σωτηρία. Ως φιλότιμος Δεσπότης, δεν απορρίπτει κανέναν, όλοι είμαστε προσκεκλημένοι στο μεγάλο Δείπνο Του, έχοντας την επιθυμία και λαχτάρα να γεμίσει ο οίκος Του. Ο μόνος αποκλεισμένος είναι εκείνος που αρνείται την πρόσκληση. Δεν υπάρχει αποκλεισμός από το Χριστό, αλλά από τη δική μας άρνηση.

Είναι λοιπόν ανάγκη και υπέρτατο συμφέρον μας, όσοι θέλουμε να λογιζόμαστε χριστιανοί, αυτά τα Χριστούγεννα να μην τα γιορτάσουμε χωρίς το Χριστό. Να γίνει Εκείνος το κέντρο και το σημείο αναφοράς μας. Να θέσουμε ως πρώτη προτεραιότητά μας την προσκύνηση, τη δοξολογία και την τιμή προς τον δι’ ημάς νηπιάσαντα Θεό μας. Να φτιάξουμε μια ζεστή νοητή φάτνη στην καρδιά μας, όπου θα Τον υποδεχτούμε και θα Τον κρατήσουμε για πάντα, να μας αγιάζει και να μας οδηγεί στη σωτηρία και στη θέωση. Να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνει εμάς θεούς κατά χάριν! Ότι «ετέχθη ημίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος» (Λουκ.2,11). Ότι έχουμε τώρα μαζί μας τον Εμμανουήλ «ο εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Ματθ.1,23), που σημαίνει ότι ο Θεός είναι για πάντα μαζί μας, και άρα έχουμε την ύψιστη ευλογία να γευόμαστε τις σωτήριες δωρεές Του και να «υπερικώμεν δια του αγαπήσαντος ημάς» (Ρωμ.8,37), κάθε αντιξοότητα και δύναμη, που επιβουλεύεται τη σωτήρια πορεία μας στη ζωή μας. Μόνο έτσι θα εορτάσουμε τα ωραιότερα Χριστούγεννα της ζωής μας!

 

του Λάμπρου Σκόντζου